روسیاهی

حسین جان !
من را ببخش
که همیشه درِ خانه ات
''یا نبودم
یا اگر هم بودم
از روسیاهی آمدم''

حال بیداری

حال عجیبی ست

''بیدارم

از فرط

بی خوابی ..''

لیاقت

من لایق این نعمت ها نیستم!
شاید میخواهی مرا غرق دنیا کنی
تا تو را فراموش کنم!
میدانم که تو هم خسته ای
از تــوبــه های شکسته ام...!

نوشته هایم

من فیلسوف نیستم
به نوشته هایم،
ساده تر نگاه کن !

قبر نمیخواهم

وقتی اربابم حسین کفن ندارد

وقتی آقام حسن حرم ندارد

وقتی مادرم زهرا قبرش بی نشان است

پس من لیاقت دفن شدن را هم ندارم!

جنازه ام را در بیابان رها کنید

بگذارید خوراک سگها شود

گوشیم!

نمیدانم حکمتش چیست

بار سوم است که گوشیم را

در تاکسی جا میگذارم

شاید این گوشی علاقه ای به من ندارد

یا شاید حسادت میکند به رابطه هایم

نمیدانم....

خوب و بیداریِ من

خدایا

تو خودت بر من ببخشان

چراکه هنوز در خوابم

و فقط خود را به بیداری زده ام !

بهترین هدیه

من را به یاد آور

شاید این بهترین هدیه ى تو به من باشد

نا امیدی

احساسی دارم که شاید رهایم کرده ای

شاید به حق باشد این امر

اما...

در امیدم،بسی نا امیدیست...!!

دیوانگی

گاه مانند دیوانگان

با خود حرف میزنم!

اما من این دیوانگی را

ترجیح میدهم،

به هم نشینی با کسانی

که مرا درک نمیکنند

نعمت جدایی

شاید این جدایی ها

نعمتی باشد

برای رسیدن من به تو!