سرانجام من شاید..

سکانس اول و آخر، آمدن به دنیا
بعد از کلی بازی و بازیچه شدن
کـــات! با دستان مبارک ملک الموت
و بعد اما
من به کارگردان(خدا): میشود برگشت و از نو شروع کرد؟
و کارگردان(خدا) به من: «کلا انها کلمة هو قائلها»
زیرنویس: "اگر هم بازگردد باز مثل اول خواهد بود"

پ.ن:
و من چه دارم آن لحظه بگویم
و اما الان که تا هست فرصت میگویم
"ربنا اغفر لنا ذنوبنا بحق محمد(ص) و آل محمد(ص)"

به شرط آنکه در فعل بیانجامد
نه فقط در لسان!

قلب تو

"مرگ"
تنها دریچه ی ورود من به قلب تو !

مرگ

گرچه تو را فراموش میکنم

اما میدانم!

ختم میشود با تو سرانجامم

..ای مــــرگ..

مرگ من

ببخش مرا اگر فراموشت میکنم

میدانم که سرانجام به هم خواهیم رسید

مرگ من..

فردا..

"فردایی هست!
اما اینکه فردایی باشم یا نباشم
نمیدانم..."

انا لله

یــه روز خــــــوب میــــــــــاد !!!
کـه بــــــالای عکســـــــم می نـــویســــن :
" انــا لالله و انــــا الیـــــه راجــــعـون "
و یــه خـــط مشکــــی کنــــــارش . . .
منـــــم دارم لبخنــــــد میزنـــــــم تـــــو عکـــــــس !
اما فقط تو عکس!
تو قبر را نمیدانم...

مرگی سخت تر مرگ!

''مرگ'' یعنی:

آنچیزی که از ''خوبی هایتان'' میمیرد;

هنگامی که ''زنده اید''!